Trilt

Bij het plastisch werk van Bernard Sercu

Alles schrappend wat niet nodig is
komt het bij elkaar. Wat het van ons vergt,

wat het eist, hoe diep het gaat, is wat ons heeft
aangeraakt en aangetast. Het rooft zich uit.

Het wast zich wit. Het vlakt en vlagt.
Uitgepuurd en uitgeput, vol van karigheid.
Kervend tot het trilt zoekt het grenzen op.
Tot het blank staat in de winter van de woorden.

Tot het zich, ver voorbij de taal, in ons ophoudt,
met inzet van alle zinnen.

Paul Rigolle